zaaltekst I am closer to you than your very self_ I am closer to you than your very self Chaim van Luit Gijs Frieling Hamid El Kanbouhi 29.11.2015 -31.01.2016 nestruimte.nl met dank aan: Beeld: Maureen Eckert, Jason Nadeau, #3 / www.tattoomacro.com Tattoo Artist: Joel Mejias NEST De Constant Rebecqueplein 20b 2518 RA Den Haag Religieuze identiteit is niet meer zo vaak het onderwerp van kunstenaars en schrijvers. De kerkelijke macht als opdrachtgever of als belemmering van artistieke vrijheid is nauwelijks nog een factor van belang. Opdrachten worden gegeven en kunstwerken worden gecensureerd op basis van maatschappelijke moraal, meer dan op religieuze overtuiging. De kunstenaar dient de maatschappij te eren en te dienen, meer dan God, Allah of Jahweh. In zekere zin is dat een positieve ontwikkeling. Tegelijkertijd wordt de kunstenaar zo wel een potentiële verbeeldende context als een moraal om tegen te ageren onthouden en juist dat was de afgelopen eeuwen een basis voor zo veel meesterwerken. Nest heeft drie kunstenaars uitgenodigd om zich toch nog eens op hun religieuze achtergrond te richten en werken te tonen die daar uiting aan geven. Voor Gijs Frieling bleek dit een makkelijke opgave. Frieling was toevallig net gevraagd voor een opdracht voor de Sint Bavo Kathedraal in Haarlem. Het is een bijna ouderwets soort van opdrachtgeverschap; een vrome particulier biedt de Sint Bavo een werk aan van een kunstenaar. Gijs Frieling is bovendien een belijdend christen, ook dat is tegenwoordig niet meer erg standaard. In I’m closer to you than your very self zal een geschilderde versie te zien zijn van het mozaïek dat in de Sint Bavo geïnstalleerd zal worden. Het is een werk op ware grootte, maar in tegenstelling tot bij de Sint Bavo, wordt het bij Nest op ooghoogte gepresenteerd. Frieling kiest met opzet voor een traditionele invulling voor zijn opdracht om het verhaal van Mozes en de brandende braamstruik te tonen. www.nestruimte.nl 1 zaaltekst Hamid El Kanbouhi voelt zich geconfronteerd met meerdere werkelijkheden rond zijn islamitische achtergrond. Naast zijn persoonlijke islamitische opvoeding ziet hij hoe de islam wordt beleefd in relatie tot politieke gebeurtenissen en maatschappelijke processen. De discrepantie tussen deze twee perspectieven op de islam ligt aan de basis van zijn installatie die dan ook uit twee delen bestaat. In de eerste ruimte staat de tekst: ‘Who has peed in my mind”. Hamid wil geen vervuiling van de geest door anderen die hem vertellen hoe hij zijn geloof moet belijden en beleven. Met betrekking tot de interpretatie van zijn eigen werk geeft hij de kijker overigens ook graag die vrijheid. In de tweede ruimte is ook tekst te vinden. Voor veel bezoekers zal informatie uit de tekst vooral uit een beeldende impressie bestaan, omdat ze de tekst niet kunnen lezen. Het zijn stukken uit de Koran waar Hamid een persoonlijke band mee heeft. Het ligt voor de hand om de ene ruimte te zien als een vertaling van alle perspectieven op de islam vanuit de maatschappij en de tweede als het perspectief van Hamid zelf en een vertaling van zijn eigen religieuze beleving. In deze vertaling wordt Hamid bijgestaan door Anne Rodermond die het platte werk van Hamid aanvult met een aantal sculpturen en door René Baptist Huysmans die een aantal soundscapes heeft toegevoegd. Hoewel de voornaam anders doet vermoeden is Chaim van Luit officieel niet joods, maar hij werd wel opgevoed binnen een joodse context en beleving. Dit is in veel van zijn werk zichtbaar. De brandende braamstruik komt, net als bij Gijs Frieling, ook in zijn werk voor. De titel van het werk Ex:3 verwijst naar het desbetreffende verhaal uit de Thora. Waar Frieling kiest voor een directe picturale vertaling, zoekt Van Luit meer naar een abstracte verbeelding. Van Luit ziet ook daarin een spiegeling van het joodse geloof, waarbinnen het afbeelden vermeden wordt en juist de bovennatuurlijke waarde van het object benadrukt wordt. De relatie tussen object en objectoverstijgende betekenis komt terug in het werk Second Thoughts. Dit werk dat over de hele ruimte van Nest verspreid is, bestaat uit metalen plakjes hersenen. Het zijn de hersenen van Chaim van Luit en hij heeft ze laten scannen in een poging erachter te komen waar zaken als beleving en geloof gevormd worden. De hedendaagse Joodse identiteit is onlosmakelijk verbonden met de Holocaust, toen Hitler en consorten het Joodse ras wilde laten verdwijnen. Het werk Chagall, Marc. Die Prise (Rabbiner), 1911/12; 132 x 93 cm uit de serie Enartet slaat hier op terug. Het doek toont niet de door Chagall geschilderde rabijn, maar een smoezelig grijs vlak. Dat vlak is geschilderd met verf gemaakt van pigment dat Van Luit uit Duitse bunkers schraapte. De bunkers zijn voor Van Luit het symbool voor het laten verdwijnen. Ze zijn destijds beschilderd om gecamoufleerd te verdwijnen in het landschap. www.nestruimte.nl 2 zaaltekst Daarnaast dienden ze als opslagplaats voor kunst die niet waardig gevonden werd: Hitlers ‘entartete kunst’. Van Luit gebruikt de verf die ingezet werd om ‘te laten verdwijnen’ juist om het beeld weer ‘te laten verschijnen’. En dat zonder afbeelding te gebruiken. De Tweede Wereldoorlog komt ook terug in het werk 930 °C. De titel is het smeltpunt van de metalen kogelhulzen en granaatscherven die Van Luit verzamelde rond de grens van Duitsland en België, daar waar in 1944 het beslissende Ardennenoffensief plaats vond. Van Luits beslissing om naar deze plek te gaan kwam voort uit de wijze waarop de Tweede Wereldoorlog een plek had naast het Joodse geloof in het gezin. Het werd een persoonlijke bedevaart en Van Luit zocht naar een symbool dat het enerzijds aan hemzelf verbond, anderzijds de omslag tekent binnen het verloop van de oorlog. Het werd uiteindelijk een kopie van Van Luits eigen deurknop. Hij smolt de gevonden restanten munitie om tot een object dat hij zelf met regelmaat in handen had om van buiten naar binnen te gaan, een symbool van verandering en tegelijkertijd van houvast. De messing kruisjes van het werk Concentration zijn een visuele mengeling van klassieke meetinstrumenten, de katholieke kruisjes die Van Luit bij zijn oma zag en de mezoeza in zijn eigen deuropening. De mezoeza is een klein object dat aan een deurpost van joodse huizen wordt bevestigd en waarin een tekst uit de Thora verborgen zit. Het kruis is naast een religieus symbool ook gewoon de samenkomst van twee gekruiste lijnen, een potentiële metafoor voor de samenkomst van ideeën of opvattingen, dwars door de ruimte van Nest. De invloed van onze religieuze context bleek tijdens de voorbereidingen van I’m closer to you than your very self een basis voor een open gesprek, waarin de vergelijking van rites, verhalen en overtuigingen leidde tot wederzijdse herkenning en de uitwisseling van ervaringen. Hoewel I’m closer to you than your very self vooral uitgaat van de persoonlijke reflectie en verbeelding van de kunstenaars en een politieke of maatschappelijk boodschap niet wordt nagestreefd, hoopt Nest met een open beeldende dialoog een alternatief te bieden voor polariserende vooringenomenheid binnen het publiek debat. www.nestruimte.nl 3 activiteiten Openingstijden 29 november 2015 t/m 31 januari 2016 do t/m zo 13.00 – 17.00 uur en op afspraak (Gesloten: 24 december - 1 januari) Hoogtij vrijdag 4 december, 19.00 - 23.00 uur Hollandse Meesters donderdag 17 december, 19.00 uur Michiel van Nieuwkerk in gesprek met Marc Mulders Nederlands gesproken, toegang € 2,00 (incl. 1 consumptie) Lezing Martin Sommer donderdag 28 januari, 20.00 uur Nederlands gesproken, toegang € 2,00 (incl. 1 consumptie) Nest on the Spot Tekencursus met inhoud doorlopend op vrijdag van 09.30 - 11.30 uur informatie en aanmelden via [email protected] Verwend Nest workshop voor kinderen van 6 tot 12 jaar Woensdagen van 14.00 - 15.30 uur 2, 16 december, 6 en 27 januari NEST De Constant Rebecqueplein 20b 2518 RA Den Haag 0031 (0)70 3653186 [email protected] www.nestruimte.nl 4