International Junior Teaching week in Eger, Hongarije 2016 In de voorjaarsvakantie vertrokken wij met zeven studenten naar Hongarije om in de historische stad Eger enkele lessen te mogen geven aan hbo-studenten van het Eszterházy Károly College (AKC) en mbo’ers van het Andrássy College (AC). Liesbeth en Thomas zouden enkele lessen geschiedenis geven, Chris en Loes een combinatie van economie en aardrijkskunde, en Kenneth, Lianne en Sjoerd-Niels vertegenwoordigden eveneens de aardrijkskundeploeg. Vol goede moed vertrokken we een paar dagen voor onze opwachting in Eger naar Hongarije, waar we het weekend benutten om de mooie hoofdstad Boedapest te bezoeken. De één bezocht een badhuis, de ander een museum en allen genoten we van de Hongaarse cuisine. Maandagochtend verzamelden we vervolgens om half 9 op hoofdstation Boedapest Keleti pályaudvar (station Boedapest-Oost) waarvandaan we voor 1400 HUF (omgerekend zo’n 4,50 euro) in twee uur met de trein naar Eger zouden rijden. In coupés à la Harry Potters Zweinstein Express genoten we van het Hongaarse landschap en bereidden we onze lessen voor. Dit gaf nog de nodige problemen aangezien de Hongaarse docenten vrij spaarzaam waren geweest met hun informatie en geen van ons precies wist waar de lessen over moesten gaan, hoeveel leerlingen we zouden hebben, en wat hun niveau van het Engels was. In Eger was het een kleine 20 minuten lopen naar het mooie plein Dobó István tér, waar wij aan de voet van de Egri vár 2 appartementjes hadden gehuurd voor die week. Economie/Geografie Chris en Loes mochten die maandagmiddag direct het spits afbijten met een les over Place en City Marketing aan vijf internationale Turkse studenten aan het EKC. Hier werden we echter algauw geconfronteerd met de eerste Hongaarse organisatorische problemen: onze contactpersoon was in geen velden of wegen te bekennen, niemand wist waar we hem zouden kunnen vinden, en uiteindelijk bleek hij ondanks alle communicatie over en weer niet op de hoogte van onze komst. Lichtelijk gedesillusioneerd keerden wij daarom terug naar ons appartement waar we onze overige lessen van de woensdag en donderdag voorbereidden. Woensdagmiddag meldden we ons ditmaal bij het AC waar wij gelukkig hartelijk door onze coach aldaar, Norbert Schmidt, werden ontvangen. Na een kopje thee bracht hij ons naar het lokaal waar een stuk of 25 studenten in de houding sprongen toen wij binnenkwamen. Verrast keken wij elkaar aan en dachten allebei hetzelfde: dit zouden we in Nederland niet van onze leerlingen hoeven verwachten! De discrepantie tussen het Hongaarse en Nederlandse onderwijs werd nog duidelijker toen wij aanstalten maakten om onszelf voor te stellen en de les te beginnen maar de studenten stoïcijns rechtop bleven staan en pas wilden gaan zitten na uitdrukkelijke toestemming van onze kant. Loes a.k.a. 'Mrs. L' Onze lessenserie behandelde de vluchtelingencrisis, een erg beladen onderwerp dat in het huidig maatschappelijk debat de boventoon voert en zich uitstekend leent voor discussie. Nu hadden wij van onze medestudenten begrepen dat dit laatste nog wel eens lastig kon worden omdat de Hongaarse studenten niet gewend zijn aan activerende werkvormen en hun beheersing van het Engels niet zo goed is. Onze lessenserie had juist daarom tot doel om de studenten zoveel mogelijk te activeren en De studenten in discussie over de vluchtelingencrisis interactie te bewerkstelligen, waarvoor we enkele werkvormen hadden bedacht. Na enige theorie over migratie in het algemeen gingen we kort in op het beleid van de EU met betrekking tot het vrije verkeer van goederen, diensten en mensen binnen de EUgrenzen. Vervolgens nodigden we de leerlingen uit om in groepjes van gedachten te wisselen over de vluchtelingencrisis, waarna elk groepje een bijdrage leverde op het bord. Zo creëerden we een collectieve Mindmap. Gewapend met deze basiskennis gingen de studenten vervolgens in groepjes aan de slag met een case study over vluchtelingen uit een specifiek land. In de daaropvolgende les zouden ze dat presenteren aan de klas, waarbij ze uitlegden wat de specifieke situatie is van die groep vluchtelingen. Hierbij gebruikmakend van de theorie uit de les. De houding van de studenten viel ons alles mee. In eerste instantie moesten we ze een beetje los krijgen, maar daarna werden ze vanzelf actiever en mondiger. Ook op hun Engels was niets aan te merken. Norbert Schmidt vertelde ons bovendien dat de studenten erg enthousiast waren over onze lessen en de gebruikte werkvormen. Dat was natuurlijk helemaal plezierig om te horen. Zelf vonden we het ook erg leuk om les te geven in het Engels aan een onbekende groep studenten. Interessant om te zien welke visie zij hadden op de vluchtelingencrisis. De mogelijkheid om voor een week naar Eger te gaan als junior teacher kunnen wij iedereen dan ook aanraden! Chris a.k.a ‘Mr. C’ Geschiedenis Dinsdag was het de beurt aan de historici Thomas en Liesbeth om hun lessen geschiedenis te geven. Eenmaal door de grote gangen van het enorme academiebouw bij het juiste lokaal aangekomen, maakten wij daar kennis met onze coach. Het bleek dat wij geen les zouden geven in een “gewoon lokaal”, maar in de lerarenkamer en de bibliotheek. Dit vonden wij een beetje vreemd, maar was verder geen probleem. Liesbeth had de eer als eerste les te geven in de lerarenkamer, en na een wat stroef begin begonnen sommige studenten toch mee te praten en te discussiëren over de les. In de middag was het de beurt aan Thomas om les te geven in de mooie bibliotheek. Beiden waren we wat snel door ons klassikale lesgedeelte heen. Lesgeven en uitleggen aan Erasmusstudenten is toch wat anders dan aan Nederlandse pubers. Wel deed de groep van Thomas wat enthousiaster mee aan de interactieve gedeeltes van de les. De bibliotheek: ons leslokaal. De volgende dag hebben wij met onze coach de lessen besproken en vertrouwde hij ons toe dat vooral de Hongaarse studenten nog gewend waren aan het meer klassieke onderwijs: schrijven, schrijven, schrijven en zelf eigenlijk weinig inbrengen. Hij vond dit zelf ook erg jammer. Verder heeft hij ons wat verteld over het lelijke winkelcentrum in het plaatsje, nog uit de Koude Oorlog. Ook gaf hij ons nog een tip over de populairste bar onder studenten. Die hebben we diezelfde avond met z’n allen natuurlijk even geïnspecteerd. Thomas in de biblotheek. De rest van de week was verder vooral genieten en de toerist uithangen. Het mooie weer, de mooie omgeving en de lage prijzen hebben, naast de leuke groep, ervoor gezorgd dat iedereen aan het eind van de week weer helemaal bijgetankt was van de maanden les geven die aan deze reis voorafgingen. Wij vinden deze reis zeker een aanrader voor toekomstige studenten vanwege de internationale ervaring met buitenlandse studenten, terwijl je tegelijkertijd een beetje vakantie kan vieren in Hongarije! Aardrijkskunde Ook de aardrijkskundesectie besloot om een aantal maatschappelijke onderwerpen naar voren te laten komen in hun programma: ‘de hedendaagse vluchtelingenproblematiek in Europa’, ‘citymarketing’ en ‘onderlinge samenwerking’. Aangezien hiervoor geen zeeën van tijd beschikbaar waren moest het even op zijn ‘Hongaars’; aanpassingsvermogen was vereist. Een aantal opvattingen van de Hongaarse leerlingen met betrekking tot de vluchtelingenproblematiek waren voor ons erg opvallend. Geuite meningen bevatten onder andere dat 'Hongarije zijn werk deed als beschermer van Europa' en dat de muur die er gebouwd wordt een blijvende oplossing is, waar wij deze oplossing voornamelijk zien als een afwenteling van het probleem. Door gebrekkig Engels hebben we deze interessante discussie niet verder kunnen uitdiepen. Het introduceren van een Kahoot was echter wel een positief gegeven, aangezien nog niemand uit de klas hier ervaring mee had. In het tweede gedeelte van de les voerden we de ‘Marshmallow-challenge’ uit. Dit was achteraf een doorslaand succes; waar men eerst schuchter reageerde, werden de twinkelingen in de ogen naarmate de tijd vorderde steeds meer zichtbaar. Leerlingen hebben op tafels gestaan om hun structuren aan het plafond te bevestigen. Uiteindelijk was de hoogste opzichzelfstaande toren met een marshmallow erop 71 centimeter hoog. De achterliggende boodschap: werken naar je einddoel toe (de marshmallow) bleek ook over te zijn gekomen. Grootste moeilijkheid bij deze les was dat ze in Hongarije geen marshmallows hebben en we hiervoor in de plaats Cheezits hebben gebruikt. De Marshmellow Challenge Werken aan de ‘muzikale place attachment’ opdracht Bij onze tweede les, een blokuur aan masterstudenten, kwamen we nogmaals voor een Hongaarse verrassing te staan. Onze coach vond het onderwerp 'citymarketing en muzikale place attachment' namelijk zo interessant dat hij besloot de hoogleraar 'place marketing' bij ons college uit te nodigen, wat de druk uiteraard erg opvoerde. Al met al was het een erg geslaagd college, waarbij de Kahoot weer met een grote glimlach werd ontvangen. Onze coach won de officiële eerste prijs: stroopwafels! Na de Kahoot was het tijd voor een praktische opdracht die door alle deelnemers erg enthousiast werd uitgevoerd: schrijf een lied over een gebied waarin je reclame maakt voor deze plek. Er was een Exchange student uit Equador in onze les die een mooie ode schreef en uitvoerde over zijn thuisland. De andere groep bleef dichter bij huis en heeft Eger bezongen. Terwijl onze 'leerlingen' bezig waren hebben wij ook besloten een eigen bijdrage te leveren. Op de melodie van "I come from a land down under" hebben wij Boedapest en zijn mooie badhuizen en interessante cultuur beschreven. Na twee succesvolle lessen hebben we deze nabesproken met onze coach onder het genot van een heerlijk lokaal drankje. Hij was erg tevreden en wij ook. Al met al een leerzame ervaring, een heerlijk land en een leuke reisgroep. We willen deze reis dan ook aan iedereen aanraden: een mooie manier om internationale ervaring op te doen in het lesgeven! Sjoerd Niels de Vries - Kenneth Vaneker - Lianne Hummel - Thomas Eshuis Liesbeth Schut - Chris Stuut - Loes Dragt