International Junior Teaching week in Eger, Hongarije 2016 In de

International Junior Teaching week in Eger, Hongarije 2016
In de voorjaarsvakantie vertrokken wij met zeven studenten naar Hongarije om in de
historische stad Eger enkele lessen te mogen geven aan hbo-studenten van het Eszterházy
Károly College (AKC) en mbo’ers van het Andrássy College (AC). Liesbeth en Thomas
zouden enkele lessen geschiedenis geven, Chris en Loes een combinatie van economie en
aardrijkskunde, en Kenneth, Lianne en Sjoerd-Niels vertegenwoordigden eveneens de
aardrijkskundeploeg.
Vol goede moed vertrokken we een paar dagen voor onze opwachting in Eger naar
Hongarije, waar we het weekend benutten om de mooie hoofdstad Boedapest te bezoeken.
De één bezocht een badhuis, de ander een museum en allen genoten we van de Hongaarse
cuisine. Maandagochtend verzamelden we vervolgens om half 9 op hoofdstation Boedapest
Keleti pályaudvar (station Boedapest-Oost) waarvandaan we voor 1400 HUF (omgerekend
zo’n 4,50 euro) in twee uur met de trein naar Eger zouden rijden. In coupés à la Harry
Potters Zweinstein Express genoten we van het Hongaarse landschap en bereidden we
onze lessen voor. Dit gaf nog de nodige problemen aangezien de Hongaarse docenten vrij
spaarzaam waren geweest met hun informatie en geen van ons precies wist waar de lessen
over moesten gaan, hoeveel leerlingen we zouden hebben, en wat hun niveau van het
Engels was. In Eger was het een kleine 20 minuten lopen naar het mooie plein Dobó István
tér, waar wij aan de voet van de Egri vár 2 appartementjes hadden gehuurd voor die week.
Economie/Geografie
Chris en Loes mochten die maandagmiddag direct het spits afbijten met een les over Place
en City Marketing aan vijf internationale Turkse studenten aan het EKC. Hier werden we
echter algauw geconfronteerd met de eerste Hongaarse organisatorische problemen: onze
contactpersoon was in geen velden of wegen te bekennen, niemand wist waar we hem
zouden kunnen vinden, en uiteindelijk bleek hij ondanks alle communicatie over en weer niet
op de hoogte van onze komst. Lichtelijk gedesillusioneerd keerden wij daarom terug naar
ons appartement waar we onze overige lessen van de woensdag en donderdag
voorbereidden.
Woensdagmiddag meldden we ons ditmaal bij het AC waar wij gelukkig hartelijk door onze
coach aldaar, Norbert Schmidt, werden ontvangen. Na een kopje thee bracht hij ons naar het
lokaal waar een stuk of 25 studenten in de houding sprongen toen wij binnenkwamen.
Verrast keken wij elkaar aan en dachten allebei hetzelfde: dit zouden we in Nederland niet
van onze leerlingen hoeven verwachten! De discrepantie tussen het Hongaarse en
Nederlandse onderwijs werd nog duidelijker toen wij aanstalten maakten om onszelf voor te
stellen en de les te beginnen maar de studenten stoïcijns rechtop bleven staan en pas wilden
gaan zitten na uitdrukkelijke toestemming van onze kant.
Loes a.k.a. 'Mrs. L'
Onze lessenserie behandelde de
vluchtelingencrisis, een erg beladen
onderwerp dat in het huidig
maatschappelijk debat de boventoon
voert en zich uitstekend leent voor
discussie. Nu hadden wij van onze
medestudenten begrepen dat dit laatste
nog wel eens lastig kon worden omdat
de Hongaarse studenten niet gewend
zijn aan activerende werkvormen en
hun beheersing van het Engels niet zo
goed is. Onze lessenserie had juist
daarom tot doel om de studenten
zoveel mogelijk te activeren en
De studenten in discussie over de vluchtelingencrisis
interactie te bewerkstelligen, waarvoor
we enkele werkvormen hadden
bedacht.
Na enige theorie over migratie in het algemeen gingen we kort in op het beleid van de EU
met betrekking tot het vrije verkeer van goederen, diensten en mensen binnen de EUgrenzen. Vervolgens nodigden we de leerlingen uit om in groepjes van gedachten te
wisselen over de vluchtelingencrisis, waarna elk groepje een bijdrage leverde op het bord.
Zo creëerden we een collectieve Mindmap. Gewapend met deze basiskennis gingen de
studenten vervolgens in groepjes aan de slag met een case study over vluchtelingen uit een
specifiek land. In de daaropvolgende les zouden ze dat presenteren aan de klas, waarbij ze
uitlegden wat de specifieke situatie is van die groep vluchtelingen. Hierbij gebruikmakend
van de theorie uit de les.
De houding van de studenten viel ons alles mee. In eerste instantie moesten we ze een
beetje los krijgen, maar daarna werden ze vanzelf actiever en mondiger. Ook op hun Engels
was niets aan te merken. Norbert Schmidt vertelde ons bovendien dat de studenten erg
enthousiast waren over onze lessen en de gebruikte werkvormen. Dat was natuurlijk
helemaal plezierig om te horen. Zelf vonden we het ook erg leuk om les te geven in het
Engels aan een onbekende groep studenten. Interessant om te zien welke visie zij hadden
op de vluchtelingencrisis. De mogelijkheid om voor een week naar Eger te gaan als junior
teacher kunnen wij iedereen dan ook aanraden!
Chris a.k.a ‘Mr. C’
Geschiedenis
Dinsdag was het de beurt aan de historici Thomas en Liesbeth om hun lessen geschiedenis
te geven. Eenmaal door de grote gangen van het enorme academiebouw bij het juiste lokaal
aangekomen, maakten wij daar kennis met onze coach. Het bleek dat wij geen les zouden
geven in een “gewoon lokaal”, maar in de lerarenkamer en de bibliotheek. Dit vonden wij een
beetje vreemd, maar was verder geen probleem. Liesbeth had de eer als eerste les te geven
in de lerarenkamer, en na een wat stroef begin begonnen sommige studenten toch mee te
praten en te discussiëren over de les. In de middag was het de beurt aan Thomas om les te
geven in de mooie bibliotheek. Beiden waren we wat snel door ons klassikale lesgedeelte
heen. Lesgeven en uitleggen aan Erasmusstudenten is toch wat anders dan aan
Nederlandse pubers. Wel deed de groep van Thomas wat enthousiaster mee aan de
interactieve gedeeltes van de les.
De bibliotheek: ons leslokaal.
De volgende dag hebben wij met onze coach de lessen besproken en vertrouwde hij ons toe
dat vooral de Hongaarse studenten nog gewend waren aan het meer klassieke onderwijs:
schrijven, schrijven, schrijven en zelf eigenlijk weinig inbrengen. Hij vond dit zelf ook erg
jammer. Verder heeft hij ons wat verteld over het lelijke winkelcentrum in het plaatsje, nog uit
de Koude Oorlog. Ook gaf hij ons nog een tip over de populairste bar onder studenten. Die
hebben we diezelfde avond met z’n allen natuurlijk even geïnspecteerd.
Thomas in de biblotheek.
De rest van de week was verder vooral genieten en de toerist uithangen. Het mooie weer, de
mooie omgeving en de lage prijzen hebben, naast de leuke groep, ervoor gezorgd dat
iedereen aan het eind van de week weer helemaal bijgetankt was van de maanden les
geven die aan deze reis voorafgingen. Wij vinden deze reis zeker een aanrader voor
toekomstige studenten vanwege de internationale ervaring met buitenlandse studenten,
terwijl je tegelijkertijd een beetje vakantie kan vieren in Hongarije!
Aardrijkskunde
Ook de aardrijkskundesectie besloot om een aantal maatschappelijke onderwerpen naar
voren te laten komen in hun programma: ‘de hedendaagse vluchtelingenproblematiek in
Europa’, ‘citymarketing’ en ‘onderlinge samenwerking’. Aangezien hiervoor geen zeeën van
tijd beschikbaar waren moest het even op zijn ‘Hongaars’; aanpassingsvermogen was
vereist. Een aantal opvattingen van de Hongaarse leerlingen met betrekking tot de
vluchtelingenproblematiek waren voor ons erg opvallend. Geuite meningen bevatten onder
andere dat 'Hongarije zijn werk deed als beschermer van Europa' en dat de muur die er
gebouwd wordt een blijvende oplossing is, waar wij deze oplossing voornamelijk zien als een
afwenteling van het probleem. Door gebrekkig Engels hebben we deze interessante
discussie niet verder kunnen uitdiepen. Het introduceren van een Kahoot was echter wel een
positief gegeven, aangezien nog niemand uit de klas hier ervaring mee had.
In het tweede gedeelte van de les voerden we de ‘Marshmallow-challenge’ uit. Dit was
achteraf een doorslaand succes; waar men eerst schuchter reageerde, werden de
twinkelingen in de ogen naarmate de tijd vorderde steeds meer zichtbaar. Leerlingen hebben
op tafels gestaan om hun structuren aan het plafond te bevestigen. Uiteindelijk was de
hoogste opzichzelfstaande toren met een marshmallow erop 71 centimeter hoog. De
achterliggende boodschap: werken naar je einddoel toe (de marshmallow) bleek ook over te
zijn gekomen. Grootste moeilijkheid bij deze les was dat ze in Hongarije geen marshmallows
hebben en we hiervoor in de plaats Cheezits hebben gebruikt.
De Marshmellow Challenge
Werken aan de ‘muzikale place attachment’ opdracht
Bij onze tweede les, een blokuur aan masterstudenten, kwamen we nogmaals voor een
Hongaarse verrassing te staan. Onze coach vond het onderwerp 'citymarketing en muzikale
place attachment' namelijk zo interessant dat hij besloot de hoogleraar 'place marketing' bij
ons college uit te nodigen, wat de druk uiteraard erg opvoerde. Al met al was het een erg
geslaagd college, waarbij de Kahoot weer met een grote glimlach werd ontvangen. Onze
coach won de officiële eerste prijs: stroopwafels! Na de Kahoot was het tijd voor een
praktische opdracht die door alle deelnemers erg enthousiast werd uitgevoerd: schrijf een
lied over een gebied waarin je reclame maakt voor deze plek. Er was een Exchange student
uit Equador in onze les die een mooie ode schreef en uitvoerde over zijn thuisland. De
andere groep bleef dichter bij huis en heeft Eger bezongen. Terwijl onze 'leerlingen' bezig
waren hebben wij ook besloten een eigen bijdrage te leveren. Op de melodie van "I come
from a land down under" hebben wij Boedapest en zijn mooie badhuizen en interessante
cultuur beschreven.
Na twee succesvolle lessen hebben we deze nabesproken met onze coach onder het genot
van een heerlijk lokaal drankje. Hij was erg tevreden en wij ook. Al met al een leerzame
ervaring, een heerlijk land en een leuke reisgroep. We willen deze reis dan ook aan iedereen
aanraden: een mooie manier om internationale ervaring op te doen in het lesgeven!
Sjoerd Niels de Vries - Kenneth Vaneker - Lianne Hummel - Thomas Eshuis Liesbeth Schut - Chris Stuut - Loes Dragt